Quedlinburg – turyści wędrujący po Górach Harcu bardzo często zaglądają do uroczego miasta leżącego na tzw. Szlaku Romańskim. Zachowało się tam mnóstwo zabytkowych domów z muru pruskiego, które jak zawsze stanowią doskonały temat fotograficzny i przepięknie kontrastują z kilkoma zabytkami. Historia starówki sięga X wieku, w którym cesarz Otton I ufundował klasztor żeński oraz zwołał zgromadzenie mające rozstrzygnąć spór o Pomorze między księciem Polan Mieszkiem a margrabią Marchii Łużyckiej – Hodonem. Miasto wygląda jak zastygłe kilkaset lat temu, a na krótkiej wędrówce można zwiedzić duży plac o kształcie wydłużonego trójkąta (zawsze pełen turystów i ogródków piwnych), ratusz porośnięty pnączami, kościół św. Benedykta z ciemnego piaskowca oraz mnóstwo pojedynczych domów z własnymi historiami i intrygami. Z historycznego punktu widzenia najważniejszym miejscem jest kompleks zamkowy i tam warto skierować swoje kroki, by zobaczyć ciekawe muzeum, skarbiec i świątynię z podziemnym grobowcem.
Magdeburg – stolica Saksonii-Anhalt może nie należy do najpiękniejszych architektonicznie miast Niemiec, ale zasługuje na uwagę ze względu na kilka atrakcji turystycznych. Magdeburg stał się ważny, gdy w X wieku cesarz Otto I wybrał go na swoją główną rezydencję, niemniej utrapieniem stały się liczne wojny i zniszczenia, nękające miasto przez kolejne stulecia. Mieszkańcy Magdeburga dalej czczą swojego patrona, który pochowany jest w najważniejszym zabytku miasta – katedrze św. Maurycego i św. Katarzyny, dlatego jeśli komuś nie przeszkadza zwiedzanie obiektów sakralnych, powinien dodać świątynię do planu wycieczki. Wielka gotycka konstrukcja, budowana od XIII wieku potrafi wywrzeć wrażenie rozmiarami, dosyć surowym wnętrzem, zabytkami sztuki sakralnej i historycznym grobem Ottona I. Ogrom katedry najlepiej ocenić z Domplatz, gdzie wśród pospolitych budynków wyróżnia się tzw. Zielona Cytadela o wzbudzającej zdziwienie architekturze. Warto także zdecydować się na wędrówkę po Alter Markt, gdzie budynkiem wartym uwagi jest ratusz, powędrować do Muzeum Historii Kultury i zobaczyć rzeźbę przedstawiającą słynnego Jeźdźca Magdeburskiego. Magdeburg jest dobrym miejscem na wypróbowanie regionalnej kuchni, gdyż okolice placu Hasselbachplatz pełnią funkcję zagłębia gastronomicznego oraz zamieniają się dwa razy do roku w wielkie przestrzenie widowiskowe „Hassel Night Line”. Warto także przespacerować się nad Łabę, gdzie most zwodzony prowadzi wprost na przepiękną wyspę-park Rotehorn i tam można wypocząć po trudach zwiedzania.
Wittenberga – niewielkie miasto powiatowe w środkowych Niemczech rozsławił reformator religijny Marcin Luter, który w 1517 r. do miejscowej świątyni Schlosskirche przybił „95 tez” potępiających praktykę sprzedaży odpustów i odrzucających możliwość kupienia łaski bożej. Postulaty Lutra zyskały w Niemczech ogromną popularność i stały się podwaliną powstania protestantyzmu. Ducha reformacji i renesansu można wyczuć podczas zwiedzania starówki wpisanej na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Z pewnością warto zahaczyć o ładny rynek otoczony eleganckimi kamienicami, gdzie stoi duży biały ratusz oraz pomniki Lutra i innego reformatora – Melanchtona. Mijając kościół NMP, można wąskim przejściem przedostać się na przyjemny placyk Holzmarkt z ciekawą fontanną lub też podążyć do dawnego klasztoru augustiańskiego, znanego jako Dom Lutra z ekspozycją dokumentującą czasy reformacji. Obowiązkowym punktem Wittenbergi jest wzniesiony dla Fryderyka Mądrego XV-wieczny zamek ze słynną świątynią, do drzwi której Luter przybił swoje tezy.
Miśnia – historia jednego z piękniejszych miast Saksonii zaczęła się w 929 r., kiedy Henryk I wyruszał z tego miejsca na podbój ziem słowiańskich. Osada szybko stała się stolicą Marchii Miśnieńskiej, która z kolei dała początek dzisiejszej Saksonii rządzonej przez dynastię Wettynów. Główną jednak sławę przyniosła miastu porcelana, której sekret znany wcześniej wyłącznie Chińczykom, odkrył w XVIII wieku alchemik Bottger. Znakiem firmowym unikalnej ceramiki są skrzyżowane błękitne miecze i za takim symbolem warto rozglądać się w sklepach z pamiątkami. Z kolei dumą miasta jest Państwowa Fabryka Porcelany z salą wystawową prezentującą najznamienitsze okazy „białego złota” oraz sklepem firmowym, najtłumniej okupowanym przez zwiedzających. Oprócz fabryki porcelany w Miśni warto zatrzymać się na chwilę na starówce z cennymi, renesansowymi kamieniczkami i zrobić kilka zdjęć na placu Katedralnym z gotycką katedrą, za którą znajduje się taras widokowy z panoramą miasta. Przy Domplatz wyrasta także olbrzymi XV-wieczny zamek Albrechtsburg utrzymany w jasnych barwach. Warto pamiętać, że w Miśni sezon festynów trwa przez cały rok, a liczne festiwale muzyczne przyciągają melomanów z całej Europy.
Zamek Moritzburg – wyjątkowe miejsce, które nie potrzebuje reklamy za sprawą częstej obecności na widokówkach z Saksonii. Już samo położenie na wysepce otoczonej wodami błękitnego jeziora może wywrzeć ogromne wrażenie, chociaż pięknem nie grzeszy wybitna architektura i ciekawe otoczenie. Niecodzienną lokalizację myśliwskiego dworku w XVII stuleciu wybrał książę Maurycy Saski, aczkolwiek budowlę według swoich upodobań przekształcił August II Mocny i w takiej formie można ją podziwiać do dziś. Sporych rozmiarów konstrukcja z czterema walcowatymi basztami widoczna jest z kilku perspektyw, dlatego warto pokusić się spacer wokół zamku. Po nacieszeniu się prześlicznymi ogrodami należy w końcu zwiedzić wnętrza z ciekawym rozkładem pomieszczeń, w których wystawione są antyki, miśnieńska i chińska porcelana oraz liczne eksponaty związane z polowaniem.
Lipsk – miasto Jana Sebastiana Bacha od zawsze dysponuje bogatą ofertą kulturalną, wystawową i targową oraz nie bez powodu nazywane jest przez mieszkańców „małym Paryżem”. Cenne zabytki zasługują przynajmniej na jednodniowy wypad, chociaż warto się zastanowić nad dłuższym pobytem w mieście ze względu na szereg towarzyszących atrakcji i bogate życie nocne przyciągające imprezowiczów. Atutem Lipska jest najlepiej zachowany w kraju zespół XIX i XX-wiecznych dzielnic, aczkolwiek długa historia sięga pierwotnej osady Słowian zwanej „Pod Lipami”. Kolejnym ważnym etapem był rok 1165, w którym nadano miastu prawa miejskie oraz przywileje targowe kultywowane aż do dzisiaj. Dlatego wśród zabytków są stare hale targowe, funkcjonujące obecnie jako pasaże handlowe. Lipskiem rządzili władcy Saksonii, otwarto tam jeden z pierwszych uniwersytetów na terenie Niemiec oraz założono pierwszy chór Thomanerchor. Lipsk jest bowiem reklamowany jako „wyjątkowe miasto muzyki”, sygnowane takimi nazwiskami jak Bach, Wagner, Mendelssohn czy Schumann, zapisanymi na stałe w światowej historii. Lipsk podczas II wojny światowej nie ucierpiał w tak dużym stopniu jak inne miasta, dlatego stan zabytków może pobudzić zapał do zwiedzania, tym bardziej że na ulicach można wyczuć ducha przeszłości związanego choćby ze słynnymi demonstracjami pokojowymi, które przyczyniły się do zjednoczenia Niemiec. Chociaż czas upływa w rytmie nut i imprezowego szału, trzeba zdecydować się na plan zwiedzania. Większość interesujących obiektów zlokalizowana jest w obrębie starówki, którą można zwiedzić pieszo. Ciekawostką architektoniczną Lipska jest z pewnością największy w Europie dworzec kolejowy, niemniej jeśli ktoś nie pała miłością do takich atrakcji powinien skierować się na pobliski prostokątny rynek, ozdobiony przepięknym późnorenesansowym ratuszem z wieżą zegarową nakrytą hełmem. Turysta który zawita do wnętrza ujrzy olbrzymią makietę miasta, Salę Bankietową i będzie miał możliwość zapoznania się z Muzeum Historii Miasta. Po przyglądnięciu się ciekawym kamienicom można ruszyć dalej do Madler Passage – zabytkowego pasażu handlowego, pełnego ekskluzywnych sklepów o wieloletnich tradycjach oraz kafejek z widokiem na interesującą architekturę handlowych przestrzeni. W innym zabytkowym budynku Starej Giełdy – Alte Handelsborse, odbywają się liczne koncerty i wystawy, a często fotografowanym obiektem jest dumnie stojący przed gmachem pomnik Johanna Wolfganga Goethego, obwarowany latem kawiarnianymi stolikami. Po zrobieniu zakupów w kolejnym zabytkowym pasażu handlowym Speck Hof, można zabrać się za zwiedzanie zachodniej części starówki, gdzie wyróżnia się bryła XV-wiecznego kościoła św. Tomasza z ciekawym portalem głównym. Drugim budynkiem godnym uwagi jest dom kupca Georga Heinricha Bosego, w którym przed laty grywali wybitni kompozytorzy, a obecnie tradycje koncertowe pielęgnuje Muzeum Bacha ze stałą ekspozycją. Najlepszym miejscem na przerwę w trakcie zwiedzania jest wizyta w tradycyjnej kawiarni Pod Arabskim Drzewem Kawowym (w środku również muzeum związane z piciem i parzeniem kawy). Z nowymi siłami można zwiedzić ekspozycję Muzeum Egipskiego oraz Nowy Ratusz zlokalizowany w fantazyjnym budynku przypominającym zamek. Melomani z pewnością zainteresują się gmachem Opery Lipskiej wystawiającej słynne na cały świat sztuki, natomiast na spacerowiczów czeka okolica Sukiennic, zabytkowa fontanna Mende i wieżowiec zwany „zębem mądrości” z restauracją oferującą oprócz wyśmienitych dań niecodzienny widok na Lipsk. Nie sposób wymienić wszystkich muzeów poświęconych muzyce oraz ogromu zabytkowych świątyń, niemniej warto zobaczyć jeszcze strzelistą cerkiew rosyjską św. Aleksego, która związana jest ze słynną bitwą pod Lipskiem (1813 r.). Krwawemu starciu armii francuskiej pod wodzą Napoleona z koalicją antyfrancuską, poświęcony jest także wielki pomnik Bitwy Narodów – pompatyczna budowla mieszcząca we wnętrzu ekspozycję poświęconą batalii. Z racji tego, że Lipsk uchodzi za miasto handlowe, warto zainteresować się programem słynnych Targów Lipskich, które odbywają się w nowoczesnych halach wystawienniczych Leipziger Messe. W Lipsku z całą pewnością można pozostać na dłużej, by w pełni wykorzystać bogatą ofertę kulturalną oraz propozycje rekreacyjne parku rozrywki Belantis, a także uczestniczyć w niekończących się imprezach cyklicznych.
Erfurt – najstarsze miasto i stolica Turyngii niespodziewanie łączy w sobie wielkomiejskiego ducha i najbardziej wyszukane zabytki wyrastające na każdym kroku. Średniowieczny urok, bogata historia i radość życia mieszkańców są codziennością, dlatego warto poświęcić miastu chociaż kilka godzin. Po raz pierwszy Erfurt wzmiankowano w 729 r. (nazwa wywodzi się od słowa „Furt” oznaczającego „bród” na rzece), a szybki rozwój zapewniło osadzie położenie na ważnym szlaku handlowym pomiędzy Wschodem i Zachodem. W XIV wieku powstał uniwersytet kształcący m.in. reformatora Marcina Lutra, a rozwijające się miasto zyskało sławę za sprawą sztuki ogrodniczej, obecnej do dziś na międzynarodowych wystawach. Uroczy Plac Rybny jest w Erfurcie miejscem spotkań i tam zawsze rozkłada się najwięcej stolików kawiarniach, siedząc przy których można popijać kawę i spoglądać na wyniosły ratusz, efektowną kamienicę Pod Szerokim Paleniskiem, stonowany Dom Gildii oraz najstarszy budynek Pod Czerwonym Wołem. Odległości w Erfurcie nie są aż tak znaczne, dlatego krótki spacer prowadzi do Kramerbrucke – słynnego mostu Kramarskiego zabudowanego pięknymi kamieniczkami, które nie zatraciły średniowiecznego uroku i handlowego przeznaczenia. Przeciwieństwem niewielkiego placu Fischmarkt jest Domplatz – ogromna przestrzeń bardzo często zastawiona sezonowymi jarmarkami. W oczy rzuca się tam strzelista, gotycka katedra NMP oraz kościół św. Seweryna, łatwo rozpoznawalny dzięki trzem połączonym wieżom. Szczytowe partie wzniesienia Petersberg zajmuje natomiast cytadela powstała w dobie baroku i właśnie stamtąd warto sfotografować panoramę starówki. Po spacerze między pozostałymi zabytkami i świątyniami można dodatkowo udać się na tereny Międzynarodowej Wystawy Ogrodniczej, gdzie znajdują się liczne pawilony wystawiennicze, ogrody tematyczne i muzeum poświęcone ogrodnictwu.
Weimar – być może miasto nie miałoby znaczenia turystycznego, gdyby nie finansowe wsparcie udzielane przed laty przez książęta sasko-weimarskie. Właśnie pod koniec XVIII stulecia rozkwitło tam niemieckie życie literackie i artystyczne, sponsorowane przez Karola Augusta i jego żonę Annę Amalię. Z historią Weimaru związani są: Goethe, Nietzsche, Liszt i Strauss, a ich działalność była jednym z powodów do powstania Bauhausu – słynnej uczelni artystyczno-rzemieślniczej. Zaraz po zakończeniu I wojny światowej Weimar dał nazwę Republice Weimarskiej, natomiast w 1991 r. zapoczątkował tam swoją działalność Trójkąt Weimarski, czyli Komitet Wspierania Współpracy Francusko-Niemiecko-Polskiej. Obecnie zadbane miasto z dumą opowiada swoją historię dzięki licznym zabytkom, a niewielkie centrum pozwala na zwiedzanie najważniejszych miejsc w zaledwie kilka godzin. Wystarczy spojrzeć na mapę, by wyszukać kościół św. Piotra i św. Pawła, olbrzymi zamek z wybitnymi działami przedstawicieli sztuki weimarskiej, przyjemny rynek wypełniony kawiarnianymi ogródkami i Zielony Pałac, w którym mieści się jeden z najcenniejszych księgozbiorów na terenie Niemiec. Świadectwem klasycystycznego Weimaru są także miejsca związane z poetami i tam powinni udać się wszyscy miłośnicy niemieckiej literatury. Warto zaplanować spacer tak, by przebiegał przykładowo obok Domu Schillera, weimarskiego Teatru Narodowego założonego przez Goethego i Muzeum Bauhausu. Niezwykle ciekawy jest sam Domu Goethego oraz Muzeum Narodowe z gabinetem poety i biurkiem, na którym powstawały najlepsze dzieła. Nie sposób pominąć Mauzoleum – klasycystycznej budowli wzniesionej nie tylko jako miejsce pochówku rodziny książęcej, ale także samego Goethego i Schillera. Skoro poetycka i artystyczna aura nieustannie towarzyszy podczas spaceru po romantycznym Weimarze, warto powędrować jeszcze do Archiwum Nietzschego, zanurzyć się na chwilę w parku nad rzeką Ilm, gdzie wznosi się Muzeum Liszta z pracownią artysty, czy zajrzeć do Willi Goethego znajdującej się na liście UNESCO.
Tresc opisow dostarczana przez merlinx. Zamek Wartburg – w pobliżu niezbyt ciekawego miasta Eisenach wznosi się jeden z najlepiej zachowanych zamków niemieckiego średniowiecza, dlatego warto poświęcić trochę czasu na krótką wizytę w zabytkowych murach. Już z daleka rysuje się efekt niemal tysiącletniej historii w postaci potężnych fortyfikacji i wysokiej wieży. Zamek datowany jest na XI wiek i czasy panowania hrabiego Ludwika Skoczka organizującego tam życie polityczne Saksonii. W czasach późniejszych gromadzili się w zamku artyści, śpiewacy i malarze, dzięki którym twierdza stała się centrum kulturalnym regionu. Ze względu na trudnodostępne położenie, nikt nie podjął się próby zdobycia zamczyska, a w wystawnych komnatach rezydował Luter, Goethe i Wagner zainspirowany okolicą do stworzenia „Tannhauser” – słynnej opery opowiadającej o niemieckim rycerzu i rozkoszach miłosnych. Najstarszą częścią całego obiektu jest romański pałac wyróżniający się oknami, pokojami władców i Salą Śpiewaków. W innych komnatach można zobaczyć kolekcję antyków, rzeźb, obrazów i broni, a na Wieży Południowej znajduje się najlepszy punkt widokowy na panoramę Lasu Turyńskiego. Na powab wspaniałego miejsca wpływa mnóstwo elementów, dzięki którym zamek jest ważnym pomnikiem historii, wpisanym na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Gotha – stare miasto handlowe znane jest głównie z powodu Schloss Friedenstein – zamku górującego nad całkiem przyjemną starówką z prowincjonalnym charakterem. Potężna, czworoboczna budowla, należąca kiedyś do książąt Sachsen-Gotha, powstała w XVII wieku i zachwyca obecnie zwiedzających nie tylko rozmiarami i ogromnym dziedzińcem, ale także wspaniałymi wnętrzami z przebogatą Salą Bankietową, Pokojem Poety i Teatrem Dworskim. Latem na dziedzińcu odbywają się liczne imprezy kulturalne, przy okazji których można zajrzeć do ciekawego muzeum z kolekcją sztuki egipskiej i użytkowej. Po wysłuchaniu jakiegoś koncertu rewelacyjnie brzmiącego w zamkowej przestrzeni, warto wybrać się do wspaniałego parku podzielonego na kilka części. W trakcie krótkiego spaceru wędrowcy odkrywają budynek oranżerii, Muzeum Przyrodnicze, staw z wysepką i niedużą świątynię Dorycką.
Las Turyński – wybrzuszenia górskie ciągnące się na długości około 100 km w niemieckiej Turyngii są chętnie odwiedzane z powodu nieograniczonych możliwości aktywnego spędzania wolnego czasu. Wystarczy turystyczny zapał i aparat fotograficzny, by wyruszyć na kręte, wąskie drogi, wiodące przez góry porośnięte borami świerkowymi. Powyżej lasów rozciągają się łąki wykorzystywane jako pastwiska, natomiast najwyższym szczytem jest Groser Beerberg osiągający wysokość 982 m n.p.m. W dolinach rozłożyły się urocze kurorty i ośrodki sportowe, z których można wyruszać na zdobywanie malowniczych ruin wspaniałych zamków. Historia osadnictwa sięga tam XVIII wieku i związana jest z rozwojem górnictwa oraz przemysłu porcelanowego, natomiast pierwsi turyści pojawili się pod koniec XIX i właśnie dla nich zaczęła powstawać dogodna baza noclegowa. Na kilku ciekawych szlakach turystycznych można poznać pamiątki historyczne związane chociażby z granicą Turyngii i słynnym pisarzem Goethe, który szukał w górach inspiracji do pisania (Muzeum Amthaus, Domek Goethego). Po drodze mija się liczne punkty widokowe, świetnym szczytem do obserwacji panoramy lasu jest Grosser Inselsberg, a niedaleko Brotterode działa park rekreacji. Warto przeżyć wizytę w Kryształowej Grocie – największej tego typu jaskini w Europie, odwiedzić ruiny zamku Liebenstein, sfotografować wodospad Trusetal czy zgłębić tajemnice kopalni Besucherbergwerk Huhn. Gdy już zejdzie się z gór, relaks ciału i duszy gwarantuje uzdrowisko Bad Liebenstein znane z wód leczniczych, produkcji drewnianych domków oraz okolicznych zamkowych ruin wyglądających najpiękniej tuż przed zmrokiem. Pod nazwą Drei Gleichen kryją się trzy jeszcze inne zamki, w Arnstadt mieszkał przed laty Jan Sebastian Bach, a w pałacu Reinhardsbrunn odbywały się miłosne schadzki turyńskich władców. Kibicom sportów zimowych doskonale znany jest ośrodek Oberhof, gdzie bywa rozgrywany turniej skoków narciarskich, natomiast najlepszą bazą do zwiedzania Lasu Turyńskiego jest miasto Ilmenau związane również z Goethem.
Park Worlitz – wyjątkowy park krajobrazowy jest chętnie odwiedzany przez turystów z powodu angielskiego stylu ogrodniczego oraz różnorodnych form spędzania wolnego czasu. Swoje istnienie Worlitz zawdzięcza księciu Leopoldowi III Friedrichowi Franzowi, który swoją posiadłość nakazał przebudować w XVIII w., zgodnie z własnymi upodobaniami estetycznymi. Jedno z największych tego typu założeń w Europie jest prawdziwym świadectwem bogactwa kulturowego tamtych czasów. W centrum parku znajduje się klasycystyczny pałac z kolekcją obrazów, a najbardziej wyróżniający się Dom Gotycki oraz świątynia pełniąca funkcję salonu muzycznego. Warto także wynająć gondolę, by dopłynąć na Wyspę Różaną i wziąć udział w pasjonującym „koncercie na łodziach”. W każdym zakątku ogromnego stawu Worlitzer See można znaleźć intrygujące ciekawostki oraz bez ograniczeń podziwiać przyrodę wspaniałego parku.
Góry Harcu – owiane legendami i często osnute mgłą góry w środkowych Niemczech, znajdujące się u zbiegu Saksonii, Saksonii-Anhalt i Turyngii są doskonałym miejscem do wędrowania i uprawiania sportów zimowych. Przed wiekami kwitło tam górnictwo i wydobywano srebro, czego efektem jest doskonale rozwinięta i funkcjonująca do dziś sieć kolejki wąskotorowej. Kiedy na terenie Gór Harcu utworzono park narodowy, rozwinęła się turystyka i doskonała baza noclegowa. Podróżnicy za cel swojej wyprawy wybierają najczęściej opisywany przez poetów najwyższy szczyt pasma – Brocken ( 1142 m n.p.m.). Granitowa góra wystająca ponad wapienne wzniesienia miała być w przeszłości miejscem spotkań diabłów i sabatu czarownic, z kolei inne legendy odnoszą się do „Nocy Walpurgii” wywodzącej się od pogańskiej bogini płodności. Chociaż można tam wjechać kolejką wąskotorową, warto wybrać się na długą wędrówkę, podczas której być może uda się zobaczyć „widma Brockenu”, czyli tajemnicze zjawisko przyrodnicze polegające na grze słońca z sylwetką góry rzucającej nienaturalny cień. Warto podążyć szlakiem Goetheweg i śladami pisarza Goethe, który zdobył szczyt w 1777 r., by przekonać się czy krajobraz opisany w „Fauście” może równać się z rzeczywistością. Najlepszą bazą do wypraw w góry jest miasteczko Torfhaus, a kraciastą zabudową i wieloma zabytkami zachęca do wizyty starówka miasta Wernigerode. Z kolei w Ballenstedt znajduje się barokowy pałac otoczony parkiem, natomiast atrakcją wioski Rubeland są dwie jaskinie ze wspaniałymi formami naciekowymi.
Dolina rzeki Bode – obok tajemniczych Gór Harcu, drugim miejscem chętnie odwiedzanym w tej części Niemiec jest dolina rzeki Bode, która przybiera postać kanionu osłoniętego wysokimi skałami spadającymi wprost do wody. Warto wdrapać się na któryś z wysoko położonych punktów widokowych, by być może dostrzec czarownicę lecącą na sabat w kierunku góry Brocken. Najbliższą i bardzo przyjemną miejscowością wypoczynkową jest Thale, natomiast najwięcej turystów można spotkać w pobliżu punktów widokowych o tajemniczych nazwach: „Miejsce Tańca Czarownic” – Hexentanzplatz oraz „Tętent Kopyt” – Rosstrappe. Wielu turystów odwiedza dolinę 30 kwietnia w „Noc Walpurgii”, by wziąć udział w wystylizowanym „pogańskim” święcie i dowiedzieć się czegoś więcej o historii nieszczęśliwej Brunhildy. Piękna dziewczyna miała przeskoczyć przez wąwóz rzeki na koniu, którego kopyto odbiło się na skale Rosstrappe, natomiast ścigający ją książę Bodo runął w przepaść i od jego właśnie imienia wzięła się nazwa doliny. Na przepięknym terenie znajduje się mnóstwo szlaków pieszych i rowerowych, a także skromna, ale przyjemna baza noclegowa rozmieszczona w malowniczych miejscowościach.
Szwajcaria Saksońska – na południowy-wschód od Drezna położona jest ujmująca kraina, której przyrodnicze walory doceniane są od wielu turystycznych pokoleń. Rozległy park narodowy obejmuje swym zasięgiem przede wszystkim wzgórza, lasy, głębokie doliny i skały o niesamowitych kształtach, ale także potężne zamczyska zlokalizowane na trudnych do zdobycia górach. Cały park poprzecinany jest sieciami szlaków pieszych i rowerowych, z których można podziwiać piękne widoki, aczkolwiek atrakcyjnie prezentują się poszczególne miejsca. Najładniejszym kurortem jest Rathen z fantastycznym widokiem na Łabę, nad miejscowością Polenztal góruje 800-letni zamek, chociaż większe wrażenie robi twierdza Królewski Kamień w Konigstein. Turystów o niepewnym zdrowiu z pewnością ucieszy fakt, że uzdrowiskowy charakter ma kurort Bad Schandau, natomiast zamek Stolpen rozsławiła kochanka Augusta II Mocnego – hrabina Cosel. Warto także pamiętać o niezwykłej formacji skalnej Bastei oraz punkcie widokowym Lilienstein, z którego doskonale widać twierdzę w Konigstein. W okolicy nie brakuje miejsc noclegowych oraz możliwości uczestnictwa w rejsie białą flotą.
Park Mużakowski – wyjątkowe dzieło ogrodowej sztuki światowej wręcz klasy jest największym parkiem krajobrazowym w stylu angielskim na terenie Niemiec. Na całość składa się szereg terenów zielonych z zabudowaniami rezydencjonalnymi w samym środku. Budowę tego cudu rąk ludzkich, wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, nadzorował urodzony w Muskau książę Hermann von Puckler-Muskau, zachwycony angielskimi krajobrazami. Fascynować może bajeczne ukształtowanie terenu, którego poszczególne części połączone są drogami dostępnymi do przebycia na kilka sposobów (pieszo, rowerem, bryczką). Po drodze mija się liczne pomniki przyrody, Podwójny Most z widokiem na spokojnie płynącą Nysę oraz pamiątkowy Kamień Pucklera z piękną panoramą parku. Gdzieś w oddali wyłania się efektowna sylwetka Nowego Zamku oraz inne zabudowania, w których można zwiedzić między innymi wystawę starych samochodów.